Kees van Hoepen

Directeur-Vennoot

Ik ben Kees van Hoepen, zoon van Heleen en Wim, echtgenoot van Ilona en trotse vader van mijn twee dochtertjes Vienna en Jalíze. En ow ja.. voor ik het vergeet.. tussen al die bedrijven door mag ik mezelf ook nog directeur en medevennoot noemen van Rust na Onrust.

Ik heb een studie SPW4 gedaan en ben later een bij-studie professionaliteit en kwaliteitszorg gaan volgen. Vervolgens heb ik een blauwe maandag op de PABO gezeten maar vond hier te weinig uitdaging en ben daarom van daaruit jeugdpsychologie gaan studeren terwijl ik bij het toenmalige stichting Arduin werkzaam was en aan de kinderschoenen heb mogen staan van het inclusief onderwijs. Na een meningsverschil tussen het beleid vanuit het bestuur en mij ben ik gestopt bij Arduin omdat ik me niet kon vinden in de werkwijze. Omdat ik graag leer ben ik toen een hele andere richting opgegaan door Audiologie te gaan studeren.  

Ik ben daarin tot 2012 werkzaam gebleven toen mijn moeder Heleen en vader Wim in 2012 Rust na Onrust wilden startten. Ik verleende toen op mijn vrije dagen hand en spandiensten bij het vele kluswerk wat er nog moest gebeuren. Al snel bleek echter dat in verband met de transitie naar de WMO mijn hulp ook nodig was bij het zorgtechnische en beleidsmatige deel van Rust na Onrust en dat een paar dagen in de week daarvoor niet voldoende was. Uiteindelijk heb ik toen besloten als bedrijfsleider in loondienst te komen bij Rust na Onrust en op 1 januari 2021 heb ik het stokje van Heleen in de directie overgenomen.

Het mooiste moment van de dag vind ik altijd als we aan het einde van de dag de deelnemers vrolijk en tevreden naar huis zien gaan. Dan is de dag, hoe zwaar die misschien op de achtergrond soms ook was meteen geslaagd. Daarnaast ben ik supertrots op het team dat we hebben opgebouwd bij Rust na Onrust. Stuk voor stuk mensen met passie en bevlogenheid. Een open club mensen die niet bang is om beleid aan te vechten als het niet goed voelt. En altijd klaar staan voor de ander. Bovenal ben ik dan ook trots als het over Rust na Onrust gaat, trots op wat we deden, doen en in de toekomst nog gaan realiseren.